صبحِ حرکت فرارسید
آفتاب داشت تیغ میکشید
به معنی شمشیر کشیدن
عقلها حیران شود، کز خاک تاریک نژند چون برآید اینهمه گلهای نغزِ کامکار؟
عقل آدم متعجب میماند که چطور از خاک تیرهی سرد و بی روح این همه گل های خوب و دل پسند می روید