پسر مالک اشتر چرا در کربلا نبود

پسر مالک اشتر، ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، یکی از شخصیت‌های برجسته و شجاع دوران صدر اسلام بود که نقش مهمی در وقایع تاریخی آن زمان ایفا کرد. سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا ابراهیم بن مالک اشتر در واقعه کربلا حضور نداشت؟ برای پاسخ به این سوال، باید به چند نکته تاریخی توجه کرد:

1. **شرایط زمانی و مکانی**: ابراهیم بن مالک اشتر در سال ۶۱ هجری که واقعه کربلا رخ داد، در مناطق دیگری از دنیای اسلام حضور داشت. او درگیر مبارزات و جنگ‌های دیگری بود که به دلیل گستردگی قلمرو اسلامی و پراکندگی نیروها، امکان حضور او در کربلا را از بین برد.

2. **اوضاع سیاسی و نظامی**: در زمان واقعه کربلا، مناطق مختلفی از دنیای اسلام درگیر جنگ‌ها و نزاع‌های داخلی بودند. ابراهیم بن مالک اشتر نیز به عنوان یک فرمانده نظامی و رهبر قوم نخعی، مسئولیت‌هایی در این زمینه داشت. احتمالاً او در یکی از این جنگ‌ها و نزاع‌ها شرکت داشته و نتوانسته به موقع به کربلا برسد.

3. **وفاداری به آل علی (ع)**: هرچند ابراهیم بن مالک اشتر از دوستان و یاران اهل بیت (ع) بود، اما شاید به دلیل شرایط سیاسی و نظامی زمان خود نتوانست به یاری امام حسین (ع) بشتابد. این نکته نیز حائز اهمیت است که وفاداری و ارادت او به اهل بیت (ع) در طول تاریخ بارها اثبات شده است.

4. **نقش‌های بعدی ابراهیم**: پس از واقعه کربلا، ابراهیم بن مالک اشتر نقش مهمی در انتقام خون امام حسین (ع) و یارانش ایفا کرد. او به جنبش توابین پیوست و در جنگ‌های متعددی که به منظور انتقام خون شهدای کربلا انجام شد، شرکت کرد. نقش او در این جنگ‌ها نشان دهنده ارادت و تعهد او به اهل بیت (ع) است.

در نتیجه، عدم حضور ابراهیم بن مالک اشتر در کربلا بیشتر به شرایط زمانی و مکانی و نیز اوضاع سیاسی و نظامی آن دوره برمی‌گردد. با این حال، نقش او در انتقام خون شهدای کربلا و حمایت از اهل بیت (ع) در دوره‌های بعدی تاریخی بر همگان آشکار است.